Φιλια εξ’αποστασεως

Κάποιος κάπου κάποτε είπε πως  μεγάλη διαφορά μεταξύ αγάπης και φιλίας είναι ότι δε μπορείς να έχεις φιλία χωρίς ανταπόδοση και εγώ πιο απλά και καθημερινά λέω πως σαν τους φίλους άμα είναι αληθινοί, δεν έχει..
Πριν από περίπου 4 χρόνια λοιπόν γνώρισα δυο πλάσματα ,για καλή μου τύχη δύο υπέροχα πλάσματα. Εντάξει δε δέσαμε κι αμέσως πήραμε το χρόνο μας αλλά άξιζε .
Για όλες μας πιστεύω. Τώρα σας μιλάω για 3 τελείως διαφορετικά άτομα , δυστυχώς δε μπορώ να σας πω τα παρατσούκλια που έχουν βγει κατά καιρούς γιατί είναι ικανές να μου κάνουν καμιά μήνυση και λεφτά δεν υπάρχουν .

 Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τη μεγαλύτερη της παρέας . Την Ευαγγελία . Ναι , ήσουν είσαι και θα είσαι η μεγαλύτερη, μη τα ξαναλέμε . Την Ευαγγελία λοιπόν τη γνώρισα στο πρώτο έτος της σχολής μας . Και το πρώτο πράγμα που ξεχώρισα σε αυτή ήταν τα μάτια της και το πόσο μικροκαμωμένη ήταν . Εντάξει δεν ήταν και το πιο κοινωνικό άτομο που του έπιανες αμέσως κουβέντα αλλά ήταν χαμογελαστή και ευγενική εκ πρώτης όψεως . Αν θυμάμαι καλά την επόμενη κιόλας μέρα γνώρισα τη Γιάννα ,στη σχόλη πάλι εννοείται (η οποία έχει βγάλει και μπουμπούκια) τώρα πάμε σε ένα άλλο είδος ανθρώπου . Για να είμαι πιο συγκεκριμένη όταν την πρωτοείδα σκέφτηκα πως δε θα έχω καλά ξεμπερδέματα μαζί της. Όπως και πολύς κόσμος πιστέψτε με. Είχε αυστηρό βλέμμα του στυλ μη πλησιάζεται δαγκώνω . Τελικά δεν ήταν τόσο σκύλα . Άσχετα αν ακόμα τη φωνάζουμε ‘’Σωσώ’’. Η Γιάννα αποδείχθηκε ψυχούλα και ας το παίζει σκληρή.

Δε μπορώ να σας πω τίποτα παραπάνω άμα δε τις γνωρίσετε δε θα καταλάβετε για τι ανθρώπους σας μιλάω.

Το σημαντικό από όλα αυτά για μένα είναι πως ακόμα και αν είμαστε τόσο μακριά η μια από την άλλη ακόμα και αν έχω να τις δω τόοοσο καιρό (πράγμα που μου έχει λείψει πολύ ομολογώ ) αυτές είναι ακόμα δίπλα μου , μαζί μου και με στηρίζουν και τις στηρίζω όσο μπορώ. Και πως μου λείπουν αυτά τα πρωινά που πίναμε τον καφέ μας και η Γιάννα ερχόταν πάντα αργοπορημένη την πρώτη ώρα .

Αυτά έχω να θυμάμαι και ακόμα και αν είμαστε η καθεμία σε άλλη φάση της ζωής μας θέλω και εύχομαι να μη ‘’χωρίσουμε’’ ποτέ. Γιατί τέτοιους ανθρώπους δε θες να τους χάνεις , τους θες πάντα και για πάντα.

Σας αγαπώ και το ξέρετε.